Świat wypadł mi z moich rąk...

Zawsze zastanawiałam się po co ludzie piszą blogi? nie mają co robić z czasem? teraz kiedy jestem na życiowym zakręcie nawet nie mam się komu wygadać i zajrzałam właśnie tu. Nie licze nawet, że ktoś to będzie czytał ale muszę przelać to co we mnie siedzi chociaż w formie elektronicznej.

Desperatów tu pewnie pełno, mam nadzieje, że jeszcze do nich nie należę. Chociaż nie wiem czy za jakiś czas to się nie zmeni. Nie wiem czy jestem w stanie żyć samodzielnie. Moje życie było zawsze pełne negatywnych emocji, nieszczęśliwych miłości-oczywiście tych nierealnych. Nigdy nie byłam szczęsliwa tak na 100% jak jeszcze tydzień temu. Ponad 4,5roku wspólnych dni. Przepraszam, ale łzy zalewają moją twarz, nie jestem w stanie jeszcze o tym pisać. Myślałam, że dam radę bo muszę to z siebie wyrzucić ale nie. Jeszcze trochę i wrócę.